Czy cukrzyca ogranicza? Wywiad z Mają Makowską
Maja Makowska od 21 lat choruje na cukrzyce typu 1. Na chwilę obecną z cukrzycą trenuje triathlon, bieganie i bierze udział w ultramaratonach kolarskich. Pokazuje, że chcieć znaczy móc pomimo przeciwnościom losu. Niedawno Maja gościła w naszym Q&A na Instagramie @kobiecesprawy24, teraz odpowiada na nasze pytania w wywiadzie poniżej. Zapraszamy do lektury i zapoznania się z kontem Mai na Instagramie @sugarwoman__
KS: Sport z cukrzycą czy to się nie wyklucza?
Na szczęście nie, bo nie wiem co bym zrobiła ze swoim życiem :D Jest w zasadzie odwrotnie, bo sport i ogólna aktywność fizyczna sprzyjają utrzymaniu prawidłowych poziomów glikemii. Oprócz tego, że pozwala utrzymać prawidłową masę ciała, to zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę, co pomaga przyjmować jej mniejsze ilości.
KS: 21 lat z cukrzycą to dużo, czy jako dziecko odczuwałaś duży dyskomfort związany z chorobą?
Biorąc pod uwagę fakt, że na cukrzycę zachorowałam jako 8-letnie dziecko, to ograniczenia związane z cukrzycą były widoczne od razu. Nie mogłam jeść wtedy kiedy chciałam lub kiedy jadły inne dzieci. O wszystko musiałam pytać się mamy, która wyliczała mi do posiłków odpowiednie jednostki insuliny.
Musiałam też dokładnie pilnować czasu podawania insuliny i godzin jedzenia posiłków. Cały plan dnia był pod to rozplanowany. Jadłam nawet w trakcie lekcji...
Byłam świadoma, że nie mogę robić tego co wszyscy i muszę się bardziej pilnować, bo wiedziałam, że może skończyć się to źle.
KS: Jak sobie radzisz z chorobą ciężko trenując? Czy czujesz, że cukrzyca Cię ogranicza?
Myślę, że jeśli chodzi o sport, to cukrzyca w większej części ukształtowała mój charakter. To ona nauczyła mnie traktować problemy jako wyzwania, a nie jako przeszkody.
Trenowanie z cukrzycą jest trudniejsze i to fakt, trzeba planować wiele rzeczy na przód i umieć przewidywać (a przynajmniej starać się) zachowania swojego organizmu. Trzeba też posiadać wiedzę na temat wartości odżywczych spożywanych posiłków, indeksu glikemicznego, podawanej insuliny, wpływie różnego rodzaju sportu na poziom cukru. Zmiennych jest bardzo wiele, ale można to opanować zdobywając doświadczenie. Niestety, testować trzeba na sobie, bo każdy organizm zachowuje się inaczej ;)
Po tylu latach można wypracować sobie schematy działania, które w większości przypadków się sprawdzają i pozwalają mi trenować tak, jak zdrowemu człowiekowi.
KS: Jak zaczęła się Twoja przygoda ze sportem? Dlaczego triathlony?
Przygoda ze sportem zaczęła się dość banalnie... chciałam schudnąć ;) studencki styl życia za bardzo mi się spodobał i w pewnym momencie, moja waga oscylowała wokół 90 kg. Zaczęło się od siłowni, zumby, fitnessu, w międzyczasie też biegałam. I tak się wkręciłam, że zaczęłam startować w swoich pierwszych biegach ulicznych. Wtedy też jeszcze nie umiałam dobrze pływać kraulem. Chęć spróbowania 3 dyscyplin naraz doprowadziła do tego, że zaczęłam chodzić na naukę pływania, rower "jakiś" już miałam i tak to wyszło :)
Zakochałam się od pierwszego startu i wiedziałam, że chce w to iść dalej. Zaczęło się od najkrótszych dystansów, a skończyło na pełnym dystansie Ironmana.
KS: 5 rad dla początkujących sportowców. Co byś powiedziała osobom, które dopiero rozpoczynają swoją karierę sportową, a jak wiadomo na starcie łatwo się zniechęcić :)
Po pierwsze - najważniejsze - nie stawiaj sobie zbyt dużych celów, do wszystkiego można dojść małymi kroczkami.
Po drugie - działaj regularnie, lepsze efekty zyskasz robiąc kilka treningów w tygodniu, niż jeden mega wykańczający na tydzień.
Po trzecie - pamiętaj o odpowiednim odżywianiu, bo organizm potrzebuje odpowiednich wartości odżywczych do trenowania.
Po czwarte - kontroluj swój stan zdrowia, zrób wszelkie potrzebne badania, zanim zaczniesz intensywnie trenować.
Po piąte - odpowiednio się regeneruj i wysypiaj - to też jest część treningu ;)
Dołącz do naszej grupy na Facebooku! Dla nas nie ma tematów TABU. Koniecznie śledź też nas na Facebooku i Instagramie!
